MATKA – gatunek niewytresowany

Odkąd wróciłam na etat i praca zawodowa pochłonęła mnie całkowicie  odłączyłam się w znacznym stopniu od blogosfery. Zaczęłam postrzegać parenting zupełnie z innej strony. Mam wrażenie, że nagle stanęłam po drugiej stronie lustra albo ktoś mi dał w końcu jakiś porządny środek czyszczący i mogłam przemyć ten dziwny mglisty obraz jaki miałam o blogerkach parentingowych.
Zyta wróć, nie o blogerkach a matkach, bo nie raz przysypiając rano w metrze nie wierzę co czytam w postach, zajwakach i komentarzach…WTF

+uwaga tekst zawiera słowa niecenzuralne

Dorosłe dziecko

Od dłuższego czasu czuje się jak na  pokładzie Enterpraise, ciągle w nad przestrzeni. Pędzę przez te nieznane galaktyki, ze świadomością, że każda próba zatrzymania się może spowodować kraksę. Z drugiej strony jest tyle pięknych światów do odkrycia i istot do poznania. A ja pędzę i pędzę i nie do końca wiem dokąd ta moja misja badawcza ma zmierzać.

Kiedy i jak przestać być wyrodną matką i polubić macierzyństwo

Przez długi okres czasu nie lubiłam bycia mamą. Mówiłam wiele i robiłam wiele i uzyskałam łatkę „matki wyrodnej”. Ona o dziwo była dla mnie powodem do dumny, gdyż oznaczała (dla mnie), że „mleko mi na mózg nie siadło i nadal jestem normalna”.
Ale wracając do macierzyństwa. Pytacie jak go można nie lubić?

Cosleeping – jestem (raczej)na ‚NIE’

Ci którzy mnie znają wiedzą, że nie jestem zwolenniczką wspólnego spania z dzieckiem. Wychodzę z nieedytowalnego założenia, że łóżko małżeńskie – jest MAŁŻEŃSTWA. I nie chodzi tu tylko określenie miejsca do współżycia fizycznego rodziców. Ale do współżycia w ogólnym znaczeniu tego słowa.

Piersi w górę, stanik w dół

W zdecydowanej większości przypadków kiedy rozmawiam z dziewczynami po ciąży, porodzie i KP. Pojawia się jedno zdanie „Tylko piersi nie te„, a po nim charakterystyczne ‚ech’

Czy tak musi być? Czy da się coś z tym zrobić?

Matka idealna…w bawełnie

Nie chcę brzmieć źle. Mam jednak straszną cechę. Obserwuje i oceniam. W duchu sobie. Psioczę na kogoś, po czym jak już napsioczę sobie w duchu tak, że wylewa mi się to jak kasza Maszy, stwierdzam, że to nie moja przecież sprawa.
Ale wiecie co. My matki dziadziejemy. Byłyśmy kobietami. Mniejsza o większość jak bardzo byłyśmy zadbane. Czy miałyśmy makijaż wykonany przez wizażystkę czy maksimum naszych możliwości kończyło się na różu i błyszczyku. Ale coś było!!!
A potem taka kobieta staje się matką.
I przestaje być kobietą!!!
MÓWIĘ TEMU STOP I ZAPRASZAM WAS NA NOWY WPIS, a w nim MEGA NIESPODZIANKA 🙂

Rodzicowi TO nie wypada

Ostatnio czytając wpis na blogu koleżanki pojawiło się zdanie, które zatrzymało mnie na chwilę. Wspomnienie jak to kiedyś straszono nas Baba-Jagą i innymi potworami. I następnie stwierdzenie:
„Metoda wychowawcza oparta na straszeniu, zupełnie nie godna jest pochwały”.
Ostatnio ciągle tylko obijam się o to czego nie wolno, nie powinno się i nie wypada rodzicowi.

I nieustannie zastanawiam się, czy rodzicielstwo jest naprawdę aż takie skomplikowane?

Jak być dobrą pracującą mamą

Na swoim koncie mam 3 etapy :
1.bycie mamą wyłączoną z zawodowej pracy;
2.bycie mamą pracującą w domu;
3.bycie mamą pracująca na pełnym etacie.

I jak nie trudno zgadnąć, ta trzecia rola jest najtrudniejsza. Bo jak być dobrą mamą będąc niemal 12h poza domem?

Bo świat może Ci powiedzieć, że Cię nie kochałam

„Bycie rodzicem nie jest łatwe. Dopiero dopóki sama nie będziesz matką, nie zrozumiesz tak naprawdę o jakich trudach mówię. To taka codzienna batalia między sobą, światem, możliwościami, poświęceniem i z Tobą.
I nie chcę, abyś myślała, że staram się wytłumaczyć, usprawiedliwić swoje działania przed Tobą światem, mną samą. Chciałabym, abyś ty zrozumiała i wiedziała.

Kiedy wszystkie rany się zabliźnią

Jestem tak szczęśliwa, że nie wiem czy możliwe jest, aby być tak szczęśliwym i nie wybuchnąć z nadmiaru emocji. Chcę uwiecznić tą chwilę, zapamiętać, zapisać, abym mogła do niej wracać na okrągło i sobie przypominać.